Czarownice z Salem Falls

...

Świadomość utraconych szans nigdy nie pozostawiała jedynie powierzchownych obrażeń, zwykle raniła głęboko, do żywego

...

Im szybciej się wyzwalasz od rozpaczy i cierpienia, tym szybciej bryłka zwykłego węgla zamienia się w diament

...

Często wystarczy sekunda, żeby całe życie człowieka przewróciło się do góry nogami

...

Większość ludzi uważa, że Addie kompletnie odbiło. - A ty? (...) -Ja uważam- odezwała się w końcu- że każdy z nas żyje pośród własnych duchów.

...

(...) zdawała sobie sprawę z tego, że w świecie pełnym telefonów, mejli i faksów nadal można odczuwać dominującą samotność.

te przerywniki

Tak sobie ostatnio czytam. Gubię się w tym czytaniu. Odpoczywam w nim zarazem. Uczę się innych światów i rozpisuję je na wnętrzu mojej dłoni. Każdy z nich ma nowe słońce, nową noc, nowy śmiech i krzyk. Te historie są cudze i moje zarazem. Stają się moje gdy nie mogę od nich wzroku oderwać. Stają się moje. Tak.

Z innej bajki

<><><>

Naprawdę myślisz, że opowieść istnieje tylko wtedy, gdy ją czytasz?

<><><>

Bo wiem, że książka pozostanie taka jak zawsze. Wszystko inne zmienia się w najmniej spodziewanej chwili (...) Rodziny się rozpadają i nic nie trwa wiecznie. W książkach zawsze wiadomo, co będzie dalej. Nie ma niespodzianek.

<><><>

Chyba się zakochałem. Ale skąd mam wiedzieć, jeśli jedyną miłość, której doświadczyłem, napisano bez mojego udziału?

<><><>

Myślę, że gdy żyje się w ramach ograniczonego świata, jak ja- wśród dobrze znanych rzeczy, w znajomym środowisku- człowiek traci nadzieję, że przytrafi mu się coś niezwykłego. Wszelkie jego działania zawsze będą powtórzeniem.

<><><>

Chcę, żebyś był w moim życiu. Ale to ma być moje życie.

<><><>

Akt czytania to partnerstwo. Pisarz stawia dom, ale to czytelnik się do niego wprowadza.

<><><>

Ale nawet gdybym zmieniła zakończenie, bajka trwa w pamięci wszystkich tych, którzy ją przeczytali. Nie sposób wymazać raz opowiedzianej historii.

<><><>

Czy na tym polega odwaga? Żeby ktoś w nas uwierzył?

<><><>

-A dlaczego tylko mnie czeka szczęśliwe zakończenie?- pytam.- Nigdy cię to nie zastanawiało?- Widać uznałem, że ci się poszczęściło. - Nam wszystkim może się poszczęścić. Moglibyśmy być, jacy chcemy, zamiast żyć pod cudze dyktando.

Jeszcze jeden dzień

/\/\/\

-Mamo?-szepnąłem.

Nie mówiłem tego od tak dawna. Kiedy śmierć zabiera twoją matkę, na zawsze kradnie ci to słowo.

/\/\/\

To tylko dźwięk, szmer wydostający się przez otwarte usta. Ale na świecie są miliony słów, a żadne z nich nie brzmi jak to.

-Mamo?

/\/\/\

Miałem na studiach zajęcia z łaciny i pewnego dnia pojawiło się na nich słowo "rozwód". Zawsze myślałem, że ma ten sam źródłosłów co "rozdzielać". Okazało się jednak, że pochodzi od słowa "divertere" czyli "zmieniać kierunek".

/\/\/\

-Nie chciałem być przeciętny- bąknąłem.

(...)

-A co to znaczy przeciętny?

-No wiesz. Ktoś, kogo się nie zapomina.

/\/\/\

Jeśli ktoś jest w twoim sercu, nigdy tak naprawdę nie odchodzi. I może do ciebie wrócić, nawet w mało prawdopodobnych sytuacjach.

/\/\/\

Dzielenie się opowieściami o tych, co odeszli, pozwala nam zatrzymać ich przy sobie.

Gdzie Indziej

><><

W ostatecznym rozrachunku, kiedy czyjeś życie się kończy, przejmują się tym wyłącznie rodzina, przyjaciele i znajomi tej osoby. (...)Dla całej reszty to po prostu kolejny koniec.

><><

Jak długo musi trwać sen, zanim stanie się życiem?

><><

Skoro już musiała umrzeć, lepiej być martwym gdzieś, gdziekolwiek niż nigdzie.

><><

Szczęśliwi ludzie nie zadają sobie pytania o to, czy są szczęśliwi, prawda? Po prostu są szczęśliwi

><><

Łatwiej być wesołym niż smutnym. Bycie smutnym kosztuje sporo wysiłku. To okropnie wyczerpujące.

><><

Czy to nie dziwne, że coś sprawia nam przyjemność, a my nawet nie wiemy dlaczego?

><><

Jeśli je (życie) przerwę, nigdy się nie dowiem, co jeszcze mnie tu czekało. Życie z gruntu jest dobre (...) nawet tak szalone i biegnące na opak, jak moje.

><><

Będą kolejne istnienia.

Będą kolejne istnienia dla nerwowych chłopców o spoconych dłoniach, słodko-gorzkich, niewprawnych pieszczot na tylnych siedzeniach samochodów, czapek i sukni barwy błękitu królewskiego i purpury, matek zakładających piękne perłowe naszyjniki na gładkie szyje swoich córek, twojego nazwiska odczytanego na głos w sali pełnej ludzi, nowiutkich walizek, z którymi odwiedzisz dziwnych, nieznanych ludzi, zamieszkujących dziwne, nieznane kraje.

Będą też kolejne istnienia dla niezapłaconych rachunków, przygód na jedną noc, Pragi i Paryża, ocierających stopę butów o spiczastych noskach, niepodjętych decyzji i rachunków sumienia.

Kolejne istnienia czekają również ojców prowadzących swoje córki przed ołtarz. 

Słodkie niemowlęta o skórze jak mleko.

I człowieka, którego nie poznajesz, twarz w lustrze, która już do ciebie nie należy, pogrzeby bliskich osób, kurczenie się, wypadające zęby, włosy porastające twoje policzki, zapominanie o wszystkim. Naprawdę o wszystkim.

Och, jest wiele istnień. Bardzo żałujemy, że nie możemy ich przeżyć jednocześnie, zamiast jedno po drugim. Wtedy moglibyśmy wybrać najlepsze fragmenty każdego z nich i nawlec je na sznurek niczym perły. Nie na tym to jednak polega- ludzkie życie jest zachwycającym bałaganem. 

><><

Życia nie mierzy się w godzinach i minutach. Liczy się nie ilość, lecz jakość.

><><

Gdzie Indziej mydlimy sobie oczy wiarą w to, że znamy swoją przyszłość tylko dlatego, że wiemy, ile czasu nam zostało. Mimo to nie mamy pojęcia, co nas spotka. 

><><

Życie przeżywane na odwrót jest równie dobre, jak to przeżywane w zwykły sposób

><><

Niesamowita książka pełna znaków zapytania, przecinków i wielokropków... Będę wracać

Strach Mędrca cz II

Najwięcej daje nam pytanie, na które nie potrafimy odpowiedzieć. Pytania uczą nas myśleć. Jeśli podasz człowiekowi rozwiązanie, zyskuje jedynie drobną informację. Ale zadaj mu pytanie, a poszuka własnych odpowiedzi. [...] Tym sposobem, jeśli je znajdzie, będą dla niego cenne. Im trudniejsze pytanie, tym bardziej się staramy. Im bardziej wysilamy umysł, tym więcej się uczymy

***

Może się to wydawać nieco upiorne, ale tak działa świat. Łupieżcy zostają łupionymi wraz z tym jak czas i nurt życia czynią najemników z nas wszystkich.

***

-Kiedy zatem spotykam kobietę, powinienem powiedzieć po prostu: "jesteś piękna"?

Pokręcił głową,

-Nie. Powiedz zwyczajnie: "piękna", i pozwolisz jej zadecydować o reszcie tego, co masz na myśli.

***

-Chyba dlatego jesteście tacy pełni gniewu. Może nie macie go więcej niż kobiety. Może buzujący w was gniew nie ma ujścia. Może rozpaczliwie chcecie zostawić po sobie jakiś znak. Zmusza was do pochopnego działania. Do kłótliwości. Wściekłości. Malujecie, budujecie, walczycie i opowiadacie historie przerastające prawdę. - Westchnęła z zadowoleniem i oparła głowę na moim ramieniu, wtulając się w jego łuk. - Przykro mi, że ci to mówię. Jesteś dobrym człowiekiem i niezłym ciachem. Ale... tylko mężczyzną. Wszystko, co masz do zaoferowania światu, to twój gniew.

***

- Powiadają, że szlachcic może stąd obeszczać połowę Severen- powiedział doker konspiracyjnym tonem.

(...)

-To ci leniwi - odparłem- Ci, których poznałem, potrafią szczać dużo dalej.