sia

mało realny ten światek

na 3 klucze zamknięty

gdzie mały biały kot śpi na walizce

a promień słońca z całej swojej

magicznej siły

próbuje się przecisnąć przez

drewnianą walizkę

coś dudni głucho w uszach

że już niedługo skończy się

sen nocy letniej

gruchnie pozornie cicho

nie umiem jeszcze zatrzymywać czasu

wstrzymywać choć na moment kruchej wskazówki sekundnika

umieram razem z nią

w ciszy i mroku

z każdym klapnięciem

uciekającej sekundy