it's time

mmm...

Ja już wiem, że po Annie Kareninie to koniec rzeczywistości

wracam do fantastyki

Zostawiam tą durnotę

te głupstwa

to, co złe

i wracam do siebie

Tam gdzie  jest moje miejsce

Tylko moje

I tak już zostanie do końca

To co mam

Wystarczy mi

Ten mój mały świat

Musi

I don't ever want to let you down

I don't ever want to leave this town

Cuz after all

This city never sleeps at night

It's time to begin, isn't it?

I get a little bit bigger but then I'll admit

I'm just the same as I was

Now don't you understand

That I'm never changing who I am

powrót do liceum

Tak mocno zmienia się punkt widzenia przez kilka lat. Czytam Annę Kareninę, którą to pierwszy raz czytałam właśnie w liceum... Tylu rzeczy wtedy nie widziałam... Na tamten moment była to dla mnie po prostu historia nieszczęśliwej miłości. A teraz? Teraz jest to dla mnie studium ludzkich uczuć i charakterów i to w dodatku momentami tak bardzo podobnych do mojego. Te same myśli, te same zachowania, uczucia... te same marzenia...