spojrzałam w jej oczy
i dotknęła mnie ich martwota
poczułam na ciele zimny dotyk
bariery
barykady umysłu


byłe nie czuć
nie myśleć
nie widzieć



a przecież
chciałabym świat otworzyć w sobie
poczyć powiew wiatru
i ciepło słońca

moje niebo
pełne wolności
jest
ale daleko tak, że boję się o jego osiągalność
dziś tylko małe literki
są przy mnie
moje słowa
moja miłość
zamknięta głucho w moim środku


jak tu

"Pomyłki są jak góry: im wyżej zaszedłeś, tym więcej ich widzisz dookoła. "



Nie umiem się z nich wyplątać

one more chance

To co właśnie teraz chodzi po głowie