Vollenweider

Po wielu wielu latach znaleziony utworek i jego moc odkryta na nowo. Wtedy łączony z poszukiwaniem własnej tożsamości. A dziś? Dziś pasuje do niego cytat Juana Marse z książki pt. "Dziewczyna w złotych majtkach":

>>(...)kiedy się wreszcie nauczę nie szukać czegoś, co już mam?<<

Tak, bo przecież mam

I trzymam twardo w dłoni

Moją twarz zastygłą

W nagłym przypływie emocjonującej

muzyki

Fali dźwięku

ledwie naśladowalnego

Czasem się nie da

gardło ściśnięte w sobie

nie umie nadążyć

za własnym tokiem myślenia...

Ciemna Strona Mocy

łazi za mną...

Ciemna moc

Otwieram drzwi na nowy świat

Powoli powoli uchylam 

powieki

Sączy się dźwięk

Ciche dudnienie nocy

Mroźny krzyk

Ciche stąpanie wiatru wśród drzew

Wiem że śpię

Że to tylko ciemna jesień

I jej strachliwe kształty

To tylko noc

Żaden strach

To dni się tylko toczą 

Jak kule Syzyfowo-zderzeniowe

Małe gwiazdy naszych niepowodzeń

Mały świat mi się zmienia 

Ewoluuje, otwiera się 

I ginie w mroku

Lubię te dźwięki

Z mrocznej strony mocy

Śpię

Zielony kot

Tak mocno zmienił mi się świat

Choć pozornie nic się nie zmieniło

Przybywają myśli z zupełnie innej półkuli

Ziemi

Na ziemi

Ciepłej od jesiennego słońca

Kot leży

Zielony

Z zielonymi oczami

Przymrużonymi w małe igiełkami

Igiełkami tymi tka

Haft naszych uczuć

Mały wzór na oszronionej trawie

Pełnej jesiennych liści

Murakamiowy styl

Po raz kolejny HM przeniósł mnie w historię, którą sama mogłam doświadczyć, dotknąć. Jego powieści tak wciągają, jakby działy się obok, na tym samym podwórku, w pracy, na co dzień. Nie wiem czemu tak długo zwlekałam z przeczytaniem tej książki, ale chyba podświadomie czekałam na odpowiedni moment. I nadszedł. Jeszcze mi co nieco tego autora zostało.

A poza tym to skończyła się ładna jesień, jakie to banalne... Za oknem łzy, w domu ciepło, jasno i przytulnie. Koty mruczą kołysanki do ucha same nie wiedzą komu.. Bo one też by chciały, tak jak i ja...